Zapalenie dziąseł
zapalenie przyzębia
Stan zapalny dziąseł jest pierwszym stopniem choroby dziąseł. Spowodowany jest zalegającą płytką nazębną, czyli miękkim, bezbarwnym filmem bakteryjnym. Jeżeli zęby nie są oczyszczane poprzez szczotkowanie i nitkowanie, zalegająca płytka nazębna przekształca się w kamień nazębny, który można usunąć tylko w gabinecie stomatologicznym.
Co powinieneś o tym wiedzieć…
- Najczęstszą przyczyną zapalenia dziąseł jest osadzająca się na zębach płytka bakteryjna. Nieusuwana, tworzy złogi na powierzchni zębów i między nimi, które podrażniając tkankę dziąseł powodują ich obrzęk.
- Przy zębie mogą wytworzyć się tak zwane kieszonki dziąsłowe, które będą pogłębiać się, w miarę jak złogi płytki bakteryjnej będą się powiększać, doprowadzając w efekcie do cofania się dziąseł i odkrycia większej części zębów.
- Brak leczenia na tym etapie może doprowadzić do znaczącego powiększenia się kieszonki, co może skutkować ruszaniem się zębów, a nawet ich wypadaniem lub koniecznością usunięcia.
Warto przyjrzeć się własnym zębom pod kątem wczesnego wykrycia stanów zapalnych. Pomogą w tym poniższe wskazówki i informacje.
Stomatologia wyróżnia kilka etapów zapalenia dziąseł:
- stan zapalny dziąseł,
- stan zapalny przyzębia,
- zaawansowany stan zapalny przyzębia.
Do zapalenia dziąseł dochodzi, kiedy dziąsła, otaczające zęby, stają się zaczerwienione i obrzęknięte oraz mają tendencję do krwawienia w trakcie szczotkowania.
Zapalenie przyzębia to poważne schorzenie dziąseł, w którym stan zapalny obejmuje już tkanki przyzębia i tworzą się kieszonki dziąsłowe. Zapalenie przyzębia wiąże się również z degradacją tkanki kostnej, co w dłuższej perspektywie może prowadzić do utraty zębów.
Zapalenie przyzębia jest chorobą nieodwracalną, dlatego tak ważne jest, żeby powstrzymać jego rozwój jak najszybciej. Można to zrobić, stosując zabiegi stomatologiczne oraz lecznicze preparaty przeciwbakteryjne.
Do zaawansowanego zapalenia przyzębia dochodzi w następstwie trwałej obecności bakterii w jamie ustnej, prowadzącej do dalszej recesji dziąseł i rozchwiania zębów. Może ono prowadzić do utraty zębów.
Chcesz wiedzieć jeszcze więcej? Przeczytaj tekst naszego periodentologa.
Skaling – najskuteczniejszy sposób usuwania kamienia nazębnego.
Zabieg wykonuje lekarz dentysta lub higienistka w gabinecie stomatologicznym. Można wykonać go ręcznie lub znacznie szybciej, za pomocą skalera ultradźwiękowego. Proces higienizacji, czyli usunięcia kamienia tą metoda polega na tym, że ultradźwięki przenoszone są na zakrzywioną, cienką, metalową końcówkę skalera, który drgając z dużą częstotliwością, rozbija kamień nazębny.
Chirurgiczne leczenie kieszonek przyzębnych.
Celem tego leczenia jest usunięcie zmian pochodzenia bakteryjnego w przyzębiu przez eliminowanie kieszonek przyzębnych, przywrócenie przyczepu łącznotkankowego oraz regenerację związanych z nim tkanek miękkich i odbudowę kości wyrostka zębodołowego.
Poniżej kilka zdjęć pacjentów, którzy przeszli leczenie w naszych gabinetach.
Przewlekły zaawansowany stan zapalny przyzębia z dużym obrzękiem dziąsła.
Zaawansowane zapalenie przyzębia ze znacznymi złogami nazębnymi.
Duża recesja i znaczne otwarcie przestrzeni międzyzębowej
Efekt końcowy po opreacji płatowej (rys. 1)
Aparat ortodontyczny w celu zamknięcia diastemy (rys. 2)
Stan końcowy po zakończeniu leczenia ortodontycznego (rys. 3)
Na czym polega leczenie?
Leczenie sprowadza się do:
- usunięcia wszystkich nisz ekologicznych w przyzębiu,
- regeneracji utraconych tkanek przyzębia,
- całkowitego usunięcia stanu zapalnego,
- możliwie jak najmniejszego upośledzenia estetyki,
- jak najmniejszego obciążenia pacjenta.
Stosuje się:
- skaling – wygładzenie korzenia (metoda zamknięta),
- operacje płatowe (bez resekcji kości),
- sterowaną regenerację tkanek.
Skaling – wygładzenie korzenia i operacje płatowe są niezawodnymi metodami leczenia stanów zapalnych przyzębia. Skaling jako jedyną metodę leczenia można stosować, jeżeli głębokość kieszonek nie przekracza 4-5 mm. Przy głębszych kieszonkach należy włączać leczenie chirurgiczne.
Operacja płatowa służy nadrzędnemu celowi zachowania zęba poprzez długotrwałą redukcję poddziąslowej, patogennej flory bakteryjnej.
Sterowana regeneracja tkanek w leczeniu kieszonek kostnych służy:
- odtworzeniu aparatu zawieszeniowego zęba,
- zmniejszeniu głębokości kieszonek dziąsłowych,
- wypełnieniu ubytków kostnych,
- zminimalizowaniu recesji.
Sterowana regeneracja tkanek w leczeniu recesji przyzębnych ma na celu:
- pokrycie recesji dziąsła do granicy szkliwno-cementowej,
- zmniejszenie głębokości kieszonek poniżej 2 mm,
- zlikwidowanie krwawienia podczas zgłębnikowania,
- uzyskanie wystarczająco szerokiego, grubego, zrogowaciałego dziąsła,
- upodobnienie odtworzonego dziąsła w zakresie barwy i kształtu do dziąsła naturalnego.
Wysoka i szeroka recesja w okolicy zęba 13 (rys.1)
Idealne pokrycie recesji metodą sterowanej regeneracji tkanek (rys. 2)
Recesja w obrębie zęba 23 (rys. 1)
Pokrycie recesji metodą sterowanej regeneracji tkanek, stan po zabiegu (rys. 2)
Wysokie i szerokie recesje w obrębie zębów 22, 23 (rys. 1)
Podczas zabiegu powierzchnie korzeni zostają jednakowo pokryte błoną resorbowalną (rys. 2)
Efekt leczenia – głębokość kieszonek przy obu zębach ma wartości fizjologiczne (rys. 3, 4)
Ubytki tkanek miękkich leczy się przy zastosowaniu przeszczepów łącznotkankowych. Niekiedy używa się też błon resorbowalnych, nieresorbowalnych lub indywidualnie przygotowanych błon nieresorbowalnych.
Wskazaniami są recesje połączone ze:
- zwiększoną wrażliwością szyjek zębowych,
- próchnicą/wypełnieniami przyszyjkowymi,
- abrazjami i ubytkami klinowymi,
- pokryciem przedprotetycznym (w celu uniknięcia lub skorygowania zbyt długich koron),
Chirurgiczne wydłużenie koron klinicznych zębów ma na celu:
- uzyskanie wystarczającej powierzchni retencyjnej dla przyszłego uzupełnienia protetycznego,
- odsłonięcie poddziąsłowych ubytków próchnicowych,
- poprawę estetyki.
Chirurgiczne wydłużanie koron klinicznych zębów
